Orhan Veli Kanık Sözleri
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel, kelimelerinse kifayetsiz olduğunu, bu derde düşmeden önce. 28173
Orhan Veli Kanık | dert |
Boş konuşan insan çana benzer, içi boş olduğu için çok ses çıkartır. 28172
Orhan Veli Kanık | konuşmak |
Farz et ki bir rüzgârdım, esip geçtim hayatından. 28171
Orhan Veli Kanık | rüzgâr |
En delikanlı mevsimdir kış. Yüzüne yüzüne vurur yalnızlığını. 28170
Orhan Veli Kanık | kış | mevsimler |
Şiir, yeryüzündeki tüm kuşları aynı anda havalandırma hareketidir. 28169
Orhan Veli Kanık | şiir |
Şiir yazma hastalığım, hep böyle havalarda nüksetti; beni bu güzel havalar mahvetti. 28168
Orhan Veli Kanık | şiir |
Ağlasam sesimi duyar mısınız, mısralarımda; dokunabilir misiniz, gözyaşlarıma, ellerinizle? 28167
Orhan Veli Kanık | gözyaşı |
Yüz karası değil, kömür karası. Böyle kazanılır ekmek parası. 28166
Orhan Veli Kanık | kazanmak |
İnsan, sevdiği birini tükenmiş görmek istemez. 28165
Orhan Veli Kanık | görmek |
Ne ettik, ne gördük şu fani dünyada kötülükten gayri? 18457
Orhan Veli Kanık | dünya | cihan |
Madem daha ecelin gelmemiş, boşuna can çekişip durma. 11797
Orhan Veli Kanık | ecel | ölüm |
Bu ne tuhaf bilmece! Ne gündüz biter, ne gece? 11593
Orhan Veli Kanık | gündüz | gece |
Sevmek; seni seviyorum demek değil, seni seviyorum derken titremektir. 8310
Orhan Veli Kanık | sevmek |
Beklememek, beter beklemeden. 6096
Orhan Veli Kanık | beklemek |