Cahit Zarifoğlu Sözleri
Asıl marifet buluttaydı ama herkes yağmura şiir yazdı. 26670
Cahit Zarifoğlu | bulut | yağmur |
Sırtını dünyaya dön, kendin kadar yürü. Sonra yönünü dünyaya dön; aradaki mesafe yabancılıktır. 24781
Cahit Zarifoğlu | kendi | karışık |
Beklemek lazım; gönlü hoş tutanı, gönülde yer bulanı, başka gönülde gözü olmayanı... 24780
Cahit Zarifoğlu | beklemek | gönül |
Kanatları varmış kalbin; sevince uçar, sevilmeyince göçermiş. 24779
Cahit Zarifoğlu | kalp |
Bir şehrin kalabalığı kadar büyüktür bazılarının yalnızlığı... 24778
Cahit Zarifoğlu | yalnızlık |
Ömür sevmeyi öğrenmeye yetmiyorken, nefret etmeyi hangi ara öğreniyorsunuz. 24777
Cahit Zarifoğlu | sevgi | nefret | nefret etmek |
Seni görmek gibi bir kaygım var. Görsem sevginden öleceğim, görmesem hasretinden... 24776
Cahit Zarifoğlu | görmek |
Sana kitap hediye edeni unutma, sana kitap okuyanı hiç unutma. 24775
Cahit Zarifoğlu | kitap |
Onca sevgiye rağmen kalbi filizlenmemişse, toprağı sen değilsindir. 24774
Cahit Zarifoğlu | sevgi |
Bir derdin varsa açabilirsin ağaçlara. Ağaç yaprak verir, sır vermez rüzgâra. 24773
Cahit Zarifoğlu | sır |
Birilerinin kalbine, iyi gelmeyi öğrenin. Yük olma işini, herkes yapıyor zaten... 24772
Cahit Zarifoğlu | iyi | yük |
İşlerinizi başkalarına yaptırmayın, çünkü kendi istedikleri gibi yaparlar. 24771
Cahit Zarifoğlu | iş |
Bize ağır gelen kendimizdir. Yolda, okulda, işte, başkaları ile birlikte taşıdığımız kendimiz. 24770
Cahit Zarifoğlu | kendi |
Ben bu çağdan nefret ettim, etimle kemiğimle nefret ettim. 24769
Cahit Zarifoğlu | nefret | nefret etmek |
Gülü sevip dikenine katlanmaya gerek yok, papatya sevin. 24768
Cahit Zarifoğlu | gül | sevmek |
Madem ki yola gidiyorum,Bulunsun benim de bir el sallayanım... 24767
Cahit Zarifoğlu | yol |
Umudumuz, acımızdan daha büyük olmalı. 24766
Cahit Zarifoğlu | umut | acı |
Burası dünya!Ne çok kıymetlendirdik...Oysa bir tarla idi;Ekip biçip gidecektik. 24765
Cahit Zarifoğlu | dünya |
Bir ömür boyu koşarsın, yetiştiğin sadece nasibindir. 24764
Cahit Zarifoğlu | nasip | kısmet |
Yıkılmak sadece binalara mahsus bir şey değil ki Züleyha! Bir insanın bir cümle ile yıkıldığını gördüm ben. 24763
Cahit Zarifoğlu | yıkılmak |
İnsan, bastırdığı duygunun esiri olur. 24762
Cahit Zarifoğlu | duygu |