Attilâ İlhan Sözleri
Toplumsal ve nesnel bir gerçek, istekle değişir miymiş. Türk'üz, Türk kalacağız! 26731
Attilâ İlhan | Türk |
Gözleriniz olmasa konuşamayacaktım. Hep böyle cana yakın mı bakarsınız? 26421
Attilâ İlhan | göz | beş duyu |
Bir gün seni unutmak zorunda kalırsam, aşkımın küçüklüğüne değil, çaresizliğimin büyüklüğüne inan. 25404
Attilâ İlhan | aşk | çaresizlik |
Bana ait ne varsa hepsi seni korkutuyor, sana ait ne varsa hiçbiri benim değil. 25403
Attilâ İlhan | karışık |
Yeniden başlamaklarla geçiyor ömrümüz, iyimserliklerimizi duvarlara çarpıyorlar. 25402
Attilâ İlhan | ömür |
Ben aşk nedir bilmem, eski kafalıyım. Bir seni bilirim, bir de adın geçince sıkışan kalbimi. 25401
Attilâ İlhan | aşk |
Özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır? 25400
Attilâ İlhan | özgürlük | yalnızlık |
Hâlâ kıpkızıl gülümseyen sanki ateşten bir tebessüm zehir zemberek aşkımız. 25399
Attilâ İlhan | aşk |
Sevmek insan yüreği kadardır, küçükse büyüğünü taşıyamazsın. 17820
Attilâ İlhan | sevmek |
Saadetin ıstırap çekmek olduğunu, ben keşfettim. 17812
Attilâ İlhan | ıstırap | ızdırap | mutluluk | saadet |
Dünya, kalbimizde taşınmaya değer. 13477
Attilâ İlhan | dünya | cihan |
Kendimden kurtulmak için, gölgemi koridorda astım. 12805
Attilâ İlhan | kurtulmak |
Ağacı seyreden, ormanı görmez. 7723
Attilâ İlhan | görmek |
Sanat, toplumsal bir çabadır; toplumdan gelir, topluma döner. Fakat gelenle giden aynı şey değildir. 1238
Attilâ İlhan | sanat |
Yalnızlıktan da kurtulup, yalnız kalmak isterim. 738
Attilâ İlhan | yalnızlık | yalnız |