Atakan Korkmaz Sözleri
İnsanlıktan çıkmak lazım dostum. İnsanlıktan çıkmak lazım. İnsafa gelmek için. 24355
Atakan korkmaz | insaf |
Çocukluğumuzun öpünce geçen yaraları olurdu. Çocuklarımızın ölünce geçen yaraları oluyor. Çocukları dünyanın insafına bırakmayın. 23832
Atakan Korkmaz | yara | çocukluk | çocuklar |
Boş ver demiyorum; çünkü boş vermek için bile, dolu olması gerekir insanın. 23827
Atakan Korkmaz | insan | umursamamak |
Sevgi sadaka değildir. İhtiyacı olana değil, hak edene verilir. 23825
Atakan Korkmaz | sevgi | sevmek |
Aklın ile yaşamazsan, ahın ile yaşarsın. 23823
Atakan Korkmaz | akıl |
Yalnızlığın sesi, sesi olanın yalnızlığı, yalnızlığı olanın da sığınağı yoktur. 23819
Atakan Korkmaz | yalnızlık |
Kazanırken bile kaybeder insan. Nefes alıp vermek gibi mesela. Bir nefes kazanırken diğerini kaybeder. Sevdiğini kazanırken sevenini kaybeder. Geçimini kazanırken zamanını kaybeder. Zamanını kazanırken sağlığını kaybeder. Ve sağlığını kazanırken hayatını kaybeder. 23818
Atakan Korkmaz | kaybetmek | kaybetmek |
İnsanlar ikiye ayrılır. Bazıları güzeli sever. Bazıları güzel sever. 23817
Atakan Korkmaz | sevmek |
Sonra fark ettim ki...Bedensiz acıları vardı insanın. Nedensiz gözyaşları. Çünkü bir geçmişi vardı insanın. Ve bir de hiç geçmemişi. 23816
Atakan Korkmaz | mazi | geçmiş |
Her deneyimin içinde, fark edilmeyi bekleyen bir ihtişam vardır. Anlamak bir sanattır, ama herkes sanatçı değildir. 19869
Atakan Korkmaz | deneyim | tecrübe | anlamak | sanat |
İnsanları bir kez affetmek imtihan, ikinci kez affetmek intihardır. 19868
Atakan Korkmaz | affetmek | bağışlamak |
Anlamaya yeterdi lisan, birbirine yetseydi insan. Ama yetmedi. 19864
Atakan Korkmaz | dil | insan | lisan |
Benim değerlerim vardı, senin sadece yargıların. Benim göze aldıklarım vardı, senin söze dahi alamadıkların. Aslında kördün herkes kadar çok, Ve nankördün herkesten daha çok. Ben farklı düşünebilen ayrılardandım, Sen farklı olduğunu düşünen aynılardandın. 19863
Atakan Korkmaz | benlik | karışık |
Ölesiye değil dostum, öylesine yaşayacaksın. Tıpkı çocuklar gibi. 19862
Atakan Korkmaz | yaşamak |
İyi insan için, bir acının sebebi olmaktan daha ağır yük yoktur. 19861
Atakan Korkmaz | iyi insan | yük |
İnsanı hayata bağlayan şeyler, aynı zamanda hayattan koparan şeylerdir. 19860
Atakan Korkmaz | insan | hayat |
Cahillik bilmemek değil, öğrenmemektir. 19859
Atakan Korkmaz | cahillik | cehalet |
Dünü kurtarmak için günden, günü kurtarmak için yarından olma. 19858
Atakan Korkmaz | zaman | dün | gün | yarın |
Vicdan, insanın tek gerçek dostudur. Vicdanını dost bil, dinle sözünü. Ve bir gün aklın ile vicdanın arasında kalırsan eğer.Vicdanını seç! Çünkü aklın çıkarlarını korur.Vicdanın ise insanlığını. 19857
Atakan Korkmaz | vicdan | akıl |
Gitme yüreğim.Gitme diyorum yahu!Giden her geminin ardından gitme. Ben o kadar da yüzme bilmiyorum. 19856
Atakan Korkmaz | gitmek | yürek |
İnsanlar çirkinleştikçe, yalnızlık güzelleşiyor. 19855
Atakan Korkmaz | çirkinlik | yalnızlık |
Bu kadar çok omuzlarda taşınma meraklısı olmayın, bir gün herkes omuzlarda taşınacak zaten. 19853
Atakan Korkmaz | merak | şöhret |
Dürüstlük; kişinin doğru bildiğini söylemekle, işine geleni söylemek arasında yaptığı seçime dayanan bir ahlak sorunudur. 19852
Atakan Korkmaz | dürüstlük |
Âşık olmak başka. Alışık olmak başka. Siz alışık olduğunuza aşk diyorsunuz. Biz âşık olduğumuza. Siz sevişmişliğinize aşk diyorsunuz. Biz sevmişliğimize. 19851
Atakan Korkmaz | aşk |
Yüzü değil, yüreği güzel olan mutlu olur. Gerisi hikâye. 19850
Atakan Korkmaz | mutluluk | güzellik |
İnsanlara yaptıklarının yanlış olduğunu anlatmak için uğraşmayın.Yanlış olduğunu düşünse, yapmazdı zaten. 19849
Atakan Korkmaz | yanlış | yanlışlık | hata |