Ahmet Muhip Dıranas Sözleri
Yeşil pencerenden bir gül at bana, ışıklarla dolsun kalbimin içi. 26006
Ahmet Muhip Dıranas | gül |
Bir saati vakti geldi mi kurmalı; durmuş bir saat kurunca işler, ama duran bir insanı kurup işletemezsin. 26005
Ahmet Muhip Dıranas | saat | insan |
Çocuklarının vaziyeti, istikbali seni alakadar ediyorsa biraz kendi âleminden çıkar, onlarla meşgul olursun, anladın mı? 26004
Ahmet Muhip Dıranas | çocuklar |
Ey unutuş! kurtar bu gamlardan beni. 26003
Ahmet Muhip Dıranas | unutmak |
Şüphe, çilelerimizin en büyüğüdür. 18791
Ahmet Muhip Dıranas | kuşku | şüphe |
Körü körüne hata üzerine hata yapmak veya hatayı tasdiklemek, ya menfaatçilik ya da ahmaklıktır. 18375
Ahmet Muhip Dıranas | hata | yanlış |
Her şey değişiyor, kalbimiz bile. 16751
Ahmet Muhip Dıranas | kalp | yürek | değişim |
Sorunları yerdeki delikler gibi görün. Kazıp derinleştirebileceğiniz gibi üzerine toprak atıp kapatabilirsiniz de. 16727
Ahmet Muhip Dıranas | mesele | sorun | sorunlar |
İnsanlar iyilik etmek, birbirini sevmek için değil; iyilik görmek, sonunda da nefret etmek için dost olurlar. 12742
Ahmet Muhip Dıranas | dost | dostluk | nefret etmek |
Bekleyeceğim elbette gelişini; yaşamak başka nedir? 12203
Ahmet Muhip Dıranas | beklemek |
Fazilet insanın içini, zenginlik ise odasını süsler. 10702
Ahmet Muhip Dıranas | fazilet | erdem | zenginlik |
Az vermekten utanma, umut kırmaktan utan. 4837
Ahmet Muhip Dıranas | vermek | umut | utanmak |
İstidat sahibi olunuz; sizi dahi zannedebilirler. Deha sahibi olunuz; istidat sahibi olduğunuza kimse inanmaz. 3131
Ahmet Muhip Dıranas | yetenek | istidat | deha | dâhilik |
Akşam olan bir gün gibi son buldu; ne şiir kaldı, ne aşk, ne beklenti. 3130
Ahmet Muhip Dıranas | son |
Başkalarını avutmakla, kendi acılarını unutursun. 2883
Ahmet Muhip Dıranas | başkaları |
Dünyada belki en geçici, en vefasız şey dostluktur. Bir elbise bile bir dostluktan daha fazla dayanıklıdır. 1379
Ahmet Muhip Dıranas | dostluk |