Ahmet Mithat Efendi Sözleri
Keder ve ümitsizliğin son noktasında olan insan da dünyaya baktıkça, âlemi de kendisi gibi kan ağlıyor zanneder. 25720
Ahmet Mithat Efendi | zannetmek | dünya |
Bir adam ki yedi sekiz sene, gece gündüz demeyerek göz nuru döküp kendini yetiştirmeye çabaladıktan sonra bu kadar mükafata da nail olmazsa eğitimin ve okumanın ne ayrıcalığı kalır? 25719
Ahmet Mithat Efendi | eğitim | okumak |
Vakti öldürmek! Ölüm bir şeyin varlığını yokluğa tahvil etmektir. Vakitse ayn-ı ömürdür. Bu halde vakti öldürmek doğrudan doğruya ömre kast etmektir. 25718
Ahmet Mithat Efendi | vakit | zaman |
İnsan yalnız parası kadar mı insan olur? Öyleyse en çok parası olanın en büyük insan olması lazım gelir. Hakikat ise tamamen bunun aksinedir. Servet ve zenginlik insanın hüner ve marifetiyle bir de çaba ve gayretinin maddi mükâfatıdır. 25717
Ahmet Mithat Efendi | para | insan | büyük insan |
Sen beni terk etsen bile ben seni terk edemem. Ben bir kere Ölüm Allah'ın emri dedim. Bu sözden dönmem. 25716
Ahmet Mithat Efendi | terk etmek |
Gönlümü bu sevdadan men etmeye kalkıştıkça, gönlüm bana isyan ediyor. 25715
Ahmet Mithat Efendi | sevgi | sevda |
Yapamayacağı bir şey için söz vermek insanlığa sığmaz. 25714
Ahmet Mithat Efendi | söz vermek |
Zaten benim bir kuralım dahi budur. Bir şey ya hiç olmamalı, ya da olursa tam olmalı. 25713
Ahmet Mithat Efendi | kural |
Nasıl olur ki bir delikanlıya her şey caiz, her şey helal olsun da bir kıza hiçbir şey caiz, hiçbir şey mubah olmasın? 25712
Ahmet Mithat Efendi | erkek | kadın | kız | delikanlı |
Söz sözü açar, açılan sözler istenilmeyen sözlere kadar varır. 25711
Ahmet Mithat Efendi | söz |
Vatan, bir milletin evidir. 579
Ahmet Mithat Efendi | vatan |