Abdülkâdir Geylânî Sözleri
Kalbi meşgul edecek ve bırakacağı bir şey kalmadığı zaman, Allah onu kendisine yaklaştırır. 25462
Abdülkâdir Geylânî | kalp |
Dünya ile dünyanın değeri kadar meşgul ol. 25461
Abdülkâdir Geylânî | dünya | cihan |
Seni eksiğinle, kusurunla, günahınla, sevabınla hakikaten sevenin, yanlış yaptın diye seni terk etmeyenin sadece Allah olduğunu bilseydin, başkalarına kulluk etmekten vazgeçerdin. 25460
Abdülkâdir Geylânî | Allah |
Senin olan senden alınmaz, senin olmayan ise sana verilmez. 25459
Abdülkâdir Geylânî | karışık |
Kendi kendisinden emin olmayan kimseye, emniyet etmeyiniz. 17298
Abdülkâdir Geylânî | güven | güvenmek |
İsyanınız nefsinize, itaatiniz Rabbinize olsun. 16112
Abdülkâdir Geylânî | isyan etmek | itaat etmek |
Yaptığın iş, inancına delildir. 15724
Abdülkâdir Geylânî | iş | inanç |
Hataları, bilhassa kötü huyları tam bırakan kimse, kopardığı otu kökten keser. Şüphesiz o bir daha dallanmaz. 14417
Abdülkâdir Geylânî | hata | huy |
Helal yemek bir nur ise, haram yemek boğucu bir karanlıktır. Haram yemek kalbi öldürür, helal lokma ise gönlü diriltir. 14259
Abdülkâdir Geylânî | helal | haram |
Dilinde olanı kalbin desteklemedikçe, hakka doğru bir adım atamazsın. 14160
Abdülkâdir Geylânî | dil | kalp |
Sen nefsine, kötü arzularına taptıkça, velilerin derecesine çıkmayı isteme. Hâlbuki onlar yalnız Mevla'ya kulluk ederler. Senin istediğin dünya, onların ki ise ukba. 12971
Abdülkâdir Geylânî | nefis | dünya | istemek |
Ya Rabbi! Bizim gönül evimize hiç çekinmeden gir. Çünkü onun içinde senin derdinden başka kimsecikler yoktur. 12860
Abdülkâdir Geylânî | gönül | Allah |
İnanmayan bir gönül, içinde kuş bulunmayan bir kafese benzer. 12857
Abdülkâdir Geylânî | inanaç | gönül |
Kim ki kendisinde Allah'ın hükmüne rıza gösterme duygusunun meydana gelmesini dilerse, ölümü hatırlamaya devam etsin. 11203
Abdülkâdir Geylânî | ölüm | hatırlamak |
Eline geçmeyecek şeyi aramak, en büyük beladır. 9336
Abdülkâdir Geylânî | aramak | bela |
Sanıyor musun ki sormadan bir şey öğrenebilirsin ve sanıyor musun ki, susup durmakla bilgisizliğin geçer, yanılıyorsun, durma sor. 8437
Abdülkâdir Geylânî | sormak | öğrenmek | bilgisizlik |
Dünya denizinde tetik üzere bulun, son derece hassas ol. Çünkü o denizde birçok kimseler boğulup kaybolmuştur. 7163
Abdülkâdir Geylânî | dünya | cihan |
Bu dünya bir pazardır, bir saat sonra dağılır, kimse kalmaz. 7043
Abdülkâdir Geylânî | dünya | cihan |
Şükrün esası, nimetin sahibini bilmek, bunu kalp ile itiraf etmek ve dil ile söylemektir. 6991
Abdülkâdir Geylânî | şükür | şükretmek |
Allah uğruna bir zerre ver, önünde bir dağ bulursun. Bir damla su versen sana deniz verilir. Yeter ki verdiğinizi O'nun uğruna verin. 6897
Abdülkâdir Geylânî | vermek | Allah rızası |
Doğaya tam itaatte zorlanma yoktur. 5298
Abdülkâdir Geylânî | doğa |
Allah'tan bıkmadan usanmadan isteyin. Bekleyin de bekleyin, gözleyin de gözleyin lâkin sakın ümitsizliğe düşmeyin. 584
Abdülkâdir Geylânî | istemek | beklemek | ümitsizlik |
Eğer kul sırf Allah rızası için takva sahibi olursa; Allah onu cehaletten kurtarır, ilim sahibi yapar. Uzaklıktan kurtarır, kendine yakın kılar. Sükût eden bir kişi olmaktan çıkarır, zikreden kişi haline getirir. 297
Abdülkâdir Geylânî | Allah rızası | takva |